“Oant sneontemiddei, hear!” ropt hy my nei. Wol fiifentweintich jier binne wy befreone. Hy, in Fryske boeresoan fan it plattelân, en de oare in undernimmende jongfeint ùt Amsterdam. Sy kamen mekoar tsjin yn de trein en it klikte foart en daliks tusken dy twa. Drege tiid wie it yn it begjin; in dûmny mei in freon [Lês mear »]
Tsjin oer my sit in jong famke mei har freon. Neist my sit in âlder spantsje. Sy is fegetarier, har man dudlik nèt. Myn freondinne fiert har jierdei mei freonen en sibben mei in grutte breatafel. Foarôf koene wy mei elkoar yn ‘e kunde komme mei in drankje en in hapke. Efkes letter sitte wy [Lês mear »]
“Mei ik wat sinten fan dy liene?” freegje ik myn broer. Doe wy lyts wiene wie ik de ienige dy it altiid krap hie. En bûsjild sa as de bern hjoed de dei krije wie der eartiids net by. Myn âlste broer fersjinne al en sa swaande skode hy my wol es wat ta. Myn [Lês mear »]
“Ha jo ek in noflike sportbeha foar my?” freegje ik it winkelfrommeske. Hja is oan it stofsûgerjen. Ik herhelje myn fraach noch in kear. Hja sjocht my oan en seit; “Sjoch mar om jo hinne.” en giet fjirder mei har wurk. Ik gean fuort en gean nei in oare linzjerysaak en stel de selde fraach. [Lês mear »]
Geachte heer/mevrouw, uw nieuwe factuur staat online. “Wêrom kry ik de rekkening net gewoan troch de brievebus?“, freegje ik my sels ôf. Mar hawar, it is de tiid tink ik mar. De banken, de belesting, de streamleveransier; sy wolle allegearre online. Ekonomysk besjoen skeelt dat in ein, fansels en it giet allegearre om de [Lês mear »]
“Wist sto wer`t de flagge mei stok is?” freegje ik myn man. Twa kear yn it jier giet de flagge ùt. Mei befrijingsdei en as de buorren sa lang troud binne in kear faker. Mar yn ùs omjouwing wurd mear skieden dan trouwd dus sa faak hoech ik net by de gevel op. Einlik fyn [Lês mear »]
De telefoan giet. In mannestim freget as it goed is dat hy lâns komt. It komt my foar dat ik it lûd kin mar ken him net thus bringe. In skofke letter stiet in grutte, foarse jonge man foar de doar. En daalks werken ik de buorjonge fan eartiids. Hy wie like âld as ùs [Lês mear »]
Tusken de folders fan seksy ûnderguod, wenningynrjochting en tùnaksesoires leit in brief fan de wenningstichting. It skeelde amper as hy hie yn de papiercontainer sitten. Achternei besjoen hie dat better west mar ja, dan hiene wy dochs wer in nije krige want dy lju binne stânfest. Hiersferheging melt de brief. Dat sil wol moatte want [Lês mear »]
Keninginnedei 30 april 1960. Ùs âlste soan is berne. Folgens de hûsdokter soe hy op 5 meie it libbensljocht sjen. It waard Keninginnedei. Mei in lokwinsk fan Keninginne Juliana (wie nèt altiid sa) in dûbel feest, fansels. Hy sels fûn der letter neat oan want alle oandacht gong nei de festiviteiten. De jierdei begong iere betiid [Lês mear »]
“Buurvrouw, ziet u ook iets aan mij?” freget in buorman dy in eintsje fjirderop wennet. Ik sjoch neat oan him mar in komplimint is noait wei. “Wat sjoche jo der goed ùt!” sis ik. “Ja,” seit er; “ik heb een nieuw leven gekregen.” “Hoe sa?“, freegje ik. “Een week geleden heb ik zes nieuwe omleidingen [Lês mear »]