Iensumens (hoecht net)

by

Wer geane jo hinne mei de feestdagen?‘, wurdt my noch wolris frege, hjir yn dit âlde minsken gebou. Foar elkenien is it och sa wichtich, want de measte lju wenje allinnich. Somtiden hear ik de iensumens der yn troch klinken. Se binne bliid foar de bern dat dy it sa goed dien ha yn’t libben. … Read more

In earm om my hinne Da’s genôch.

by

In earm om my hinne, mear hoecht net. In presintsje mei sinterklaas hoecht net. In sûkeladeletter komt altyd fan pas, mar it hoecht net. In pakje ferpakke yn in fleurich stikje papier, mei in grut kleurich lint er om hoecht net. In earm om my hinne kost neat mar giet fier boppe alle sûkeladeletters. En … Read more

‘Dat wurdt neat’

by

D at wurdt neat’, sei Dokter Snijder, do hy him oer it ombouwe widske bûgde. It wie in bôllekoer fan Bakker Kooistra west.   Hy beseach it bleke, skrale popke es en gong hastich de doar út; ‘Mar faaks rêdt hja har wol,’ sei hy tsjin ús mem, ‘se hat sokke grutte blauwe eagen.’   … Read more

Tik

by

Ik ha in ‘tik’ dy elkenien by him sels ek goed werkenne sil. Bewust as ûnbewust, wy hawwe sûnder it miskien te beseffen, allegearre in tik. Ik ha ek in frjemde tik wer ik myn libben lang al lest fan ha: it ynterieur, sis mar de ynrjochting fan de wenkeamer, dy moat altyd oars. Der … Read more

Grutsk mei, fansels

by

Ik ha op famylje besite west. It wie gesellich, der lei it net oan. Kofje en tee mei wat lekkers er by, ek der wie neat mis mei. En dochs ûntbruts er wat oan. It petear bleaun oan de opperflakkige kant. Jimme kinne dat tink ik ek wol: d’r wurdt wiid wiidweidich út wreide oer … Read more

Fertriet

by

Stientsje –ùs kat– is fane wize. Se is net harsels. Se is net de âlde Stientsje.

Us buorman is fane wike stoarn..

Salang wy hjirre wenne ha, wiene sy grutte freonen. Se rûn, oer de rânen fan it balkon, alle dagen nei de buorman ta. Se kaam net yn’e hûs mar gong foar it raam sitten en seach frijmoedich de keamer yn.

Somtiden siet sy foar it sliepkeamers raam, ek as hy besite hie.

En sa gong dat jierren troch. De man fûn it best en ek noch gesellich .

Mar no is hy stoarn en Stientsje mist him. It hûs is leech, d’r is neat mear te sjen.

Ik ha efkes ûnder twa eagen mei har praat en útlein dat dea gean by it libben heard.

Mar har itenspantsjes bliuwe leech want Stientsje, dy hat fertriet…

Read more

Wilsferklearring

by

Wat wol mem no?’ freget de soan, en hy wiist op in papier wat al dagen útdaagjend prominint op ‘e tafel leit. It is in wilsferklearring dy ik ynfolje moat, en der skiet ik no al dagen tsjin oan. De doktersassistinte hat him brocht en dy moat ik no ynfolje. Mar ik bin der noch lang … Read more

>