Om it hus
Ûnrêst
“Hast it hjir alwer feroare?” seit in goed kunde en sjocht meunsterjend om har hinne. Guon freonen sizze al neat mear. Dy witte fan myn ûnrêst. Ik ha in kwaal; as it meubilêr langer as in moanne op it selde plak stiet moat it oars. As bern hie ik it al. As de famylje him klear [Lês mear »]
Swier waar
Myn buorman en ik sitte ûnder in golfplaten ôfdak. Myn man is yn `e hûs gien; it gong him te rûch. De hûn is nei boppen flein en hat in plakje ûnder in dûnstekken socht. Wy sitte bûten en binne oan it filosefierjen. De tonger boldert om ùs hinne en it rioel kin it net [Lês mear »]
De beamgrins
‘Wat wenje jim hjir moai.“, sis ik fol bewûndering tsjin goed kunde. Grutsk litte se my hun appartemint sjen. Fan twa flats is ien grutte romte makke. En dan it ùtsicht… der fal ik hielendal foar. Trije heech (“Wy woene net heger as de beamgrins. We wolle de seizoenen meimeitsje.”). En dan noch it ùtsicht [Lês mear »]
Mistrouwen
Alle dagen hear ik myn buorman mei syn bosk kaaien ratteljen. Moat hy foar hûs gers meane dan komme de doaren op slot. “Wêrom dochst dat? ” freegje ik him. “Jo kinne hjoed-de-dei nimmen mear fertrouwe.” seit er. “Komst om in bakje kofje!” rop ik dan en steefest komt alles op slot. Ùs soan warskôge;“Nim gjin bûtenlânske klusjemannen [Lês mear »]
Te keap
Oeral om ùs hinne steane buorden yn de tùn: ‘Te Koop’ (as by Friezen dy hun net ferbrekke wolle; ‘Te Keap’). As ik mei de hûn de buorren yn gean stiet hast yn elke tùn in boerd. It komt my foar dat elkenien genoch hat fan syn omjouwing. Se hawwe lang wachtsje moatten want se koene [Lês mear »]
Oerstreame
“Wer sille jimme hinne?” freegje ik de buorman. “Wy gean nei Italië mei de caravan.” seit er. In oare buorman giet mei de hiele húshâlding nei Frankryk. In buorfamke fierderop giet nei Eastenryk. Al wiken komt de iene nei de oare caravan it parkearterrein opriden. Stik foar stik wurde se neisjoen en test op bannen [Lês mear »]