Om it hus

Ferrekte sear

by

“Hy hat my ferrekte sear dien.” seit er. Ik stean by myn freon, de Spjirrebeam. “Hoe no?” sis ik. Hy sjocht er ûnwanmoedich ùt. Ja, sis mar oant syn woartels ta kwetst. “Wat is er oan de hân? Fertel it my no mar. Do kinst my dochs alles fertelle.” sis ik. Hy seit neat. Mar troch [Lês mear »]

Oanhelje

by

Mei in protte leven giet de belle oer. Der stiet in lyts famke op de stûpe. It is ùs buorfamke fan sawat fjouwer jier. Leaf sjocht se der ùt; in ros jurkje mei bypassende skuontsjes. “Mag ik even binnen komen?” freget se. “Wit dyn heit datsto hjir biste?” freegje ik har. “Ja hoor, ik heb [Lês mear »]

Oanklauwt

by

Ik ha in nije kompjûter. ‘Prachtich‘ sille jimme sizze. Dat is ek sa mar alle programma’s ùt de âlde PC moasten oer set wurde yn de nije. Dat wie net san poepetoer mar de Fryske oersetting… dat wòl. En der sûnder kin ik net. Foar myn eigen blog Tidenhawwetiden.nl ha ik him nedich en mei [Lês mear »]

Skoetmobyl

by

Moatte jimme es sjen.” Entûsjast komt de soan om `e hoeke fan`t hûs. “Wy hawwe in kado foar jimme beide.”

Ta myn grutte argewaasje sjoch ik in skoetmobyl stean. “Foar ùs?” kin ik er noch krêkt ùtbringe.

“Ja,” seit er; “we woene it jimme wat nofliker meitsje. It rinnen wurd wat dreech foar jimme.” 

“Ja mar,” sis ik; “ik kin noch hiel goed ùt de fuotten komme.”

“It is goed as jim der optiid by binne. Dan kinne jimme der mei omgean as it nedich is.” seit er.

Ik sjoch oan him dat de reaksje ferkeard falt. Hy hat er dagen mei oan it pielen west. Hy tocht dat ik bûten skroeven wêze soe fan blidens.

“Jonge,” sis ik; “as it sa fier is sille wy der fêst hiel bliid mei wêze. Mar wy moatte oerâl oan wenne; gehoarapparaten, stokken, rollators. It is in grutte stap foar ùs. Moast mar in bytsje geduld mei ùs hawwe. Ik sjoch oan him dat hy it noch ferwurkje moat.“

“Tankje wol,” sis ik; “ik bin grutsk op jimme. Op jimme noed foar ùs.”

De skoetmobyl stiet yn `t hok te wachtsjen. Oant syn tiid kommen is…

Read more

Kleur bekenne

by

“Kinne jo dizze kleurferve ek meitsje?” freegje ik de man fan de boumerk en hâld him in oranjereade bûsdoek foar. “Wer is it foar?” freget er. “We hawwe fjouwer betonblokken foar hûs krige en dy wol ik brûke as bank.” sis ik. “Ja, mar dat is oranje.” seit er. “Soene jo dat wol dwaan?” giet [Lês mear »]

Previntyf

by

Mei in helsk leven giet de doarbelle oer. Foar my stiet in grutte gespierde kleure man. Hy stekt syn hân nei my ùt en seit; “Ik ben Jan Jansen.” en lit syn ID kaartsje sjen. Hy laket my oan fan ear ta ear. Ik doch de doar in bytsje tichter, jo binne hjoeddedei wat hoedener [Lês mear »]

Ferbining

by

Al in hoartsje ha ik reboelje mei it ynternet en altyd as ik it neetsaaklik brûke moat. “Wost efkes op `e bank sjen?” freget myn man. Nei dat hy eachkrupsje krige hat, hat hy my weiwiis makke op it ynternet barren. Nei in protte earmoedzjen en eameljen fan myn kant krige ik it ûnder ‘e knibbel. En [Lês mear »]

Weitôge

by

“Moarn stimme.“, sis ik tsjin myn man; “Tinkst om dyn  ID kaart mei te nimmen?” Efkes letter seit er brimstich ; “Hast sto him net hân?” “Né,” sis ik; “ik hoech my deis net mei dyn kaartsje te legitimearjen. Dat wie yn de oarloch sa.” De goeie sfeer is ynienen foarby. “Do hast it spul [Lês mear »]

Selfke

by

We sitte tegearre op `e bank, sy en ik. We sitte te genietsjen fan de iere moarnssinne. Wy kinne mekoar al jierren sis mar ùs libben lang. We sille mekoar altyd trou bliuwe want we hearre byelkoar. Want sy is my en ik bin har. Mar dochs lizze wy faaks yn unmin. It iene momint [Lês mear »]

Allround

by

Wylts ùs hurdriders har klear meitsje foar de WK Allround yn Calgary haw ik myn eigen ‘allround‘. “Hast wiete sokken?” freegje ik myn man. “Hoe komst er by?” seit er brimstich. Ik stean yn de keuken en stap yn in dobbe wetter. “Dan hat de hûn it dien.” sis ik en sjoch nei Max dy [Lês mear »]

>