“Wanneer krijgt u het weer binnen?“, freget in frommeske my. Ik stean by de kassa fan in grutte supermerk. Se sjocht wat meilydsum nei myn protsje boadskippen op de rinnende bân. “De drie en twintigste zeker?” Ik sjoch har freegjend oan. “Wat bedoele jo?” “Nou ja de meeste mensen zitten er op te wachten in [Lês mear »]
“Ik doch dit jier der nèt oan mei…“, sis ik tsjin myn man. “Wer oan mei?“, freget er. Hy sit mei de holle earne yn in fier lân wer in protte reboelje is. It kostet hânnen fol jild en wat in wurk, gean ik unfersteurber fierder. Ik ha it oer kryst- en nijjierskaarten. Elts jier [Lês mear »]
“Atsje, wy moatte pankoek bakke.“ It is âlve oere jûns yn it lèste jier fan de oarloch. Willemke, ùs buorfrou, stiet midden yn de keamer mei de pankoekspanne yn oanslach. Ik ha allegear minsken ùt it westen by de doar dy honger hawwe. En sa stean se tegearre oan ‘t fier yn de nacht te [Lês mear »]
“Mem moat op Facebook.”, seit myn soan. Se binne in wykein thus mei twa hûnen ùt Portugal. Wat is it gesellich. Sokke tiden wurd der hiel wat ôfpraat. Ek de hûnen skine har aventoeren oan elkoar kwyt te kinnen. De taal skynt gjin swierichheid te jaan. “Wèrom moat ik op Facebook?“, freegje ik. “Mem hat [Lês mear »]
It is ier yn de moarn as wy yn de grutte hallen fan de Prins Bernardhoeve oan komme. Sneon en Snein sil der in beurs wèze. It tema fan dizze twa dagen is Hobby & Creatief. Troch dat myn freondinne yn de handel sit frege hja my om har te helpen om de stand op [Lês mear »]
Hearst my wol?“, freegje ik myn man. Ik ha in hiel ferhaal ôfstutsen mar ik sjoch oan syn gesicht dat hy mei syn gedachten earne oars is. Ik sis noch es in kear. “Hearst my wol?!?“ Ik ha in pear nije leazens kocht en lit se grutsk oan myn freondinne sjen. “Hoe fynst se?“, freechje ik [Lês mear »]
Sûnt ik myn nije oankeap -in blèdsûger/blazer– yn gebrûk ha, ha ik kammeraten krige. Ik bin nò ien fan har wurden. De lju fan it grienûnderhâld ùt ùs omkriten besjoche my nò as hun gelikense. Wy binne drok dwaande, sy yn de blommeperken en ik yn de tùn. It is in kabaal fan je welste, hearren [Lês mear »]
“Moatte jo ek mei it lokale ferfier?” freget de âlde man oan my. Ik sit op in bankje yn de hal fan it sikenhûs. Ik skow in eintsje op en wiis neist my. Krom en swier leunjend op syn stok stiet hy foar my.”Gean mar sitten..“, sis ik; “wy moatte noch efkes wachtsje.“ Dan ferteld [Lês mear »]
Nei oanlieding fan in artikel oer “Kneppelfreed” yn de Feansterkrante moast ik oan twa molktapers tinke. Yn it stik waart ferhelle hoe Wiebe van der Hoek en syn kollega Jean de Leeuw op hun karre molke en sûpe hiene stean. Hja waarden bekeurd troch in kontroleur fan de keuringtsjinst fanwege artikel sechtsjin . Nei in [Lês mear »]
Ik stap yn Grou op de trein en omdat ik yn it Fean der wer ùt moat wol ik by de ùtgong sitte. Mar dat falt tsjin, de romte stiet grot fol. Minsken dy yn Ljouwert wurkje, studinten en dan noch de minsken mei hun optearfietsen, se wolle allegearre nei hûs. Ik stap yn en foart [Lês mear »]