Wokke Noch efkes, dan kinne wy dit jier ôfslute. Sa as elk jier mei goeie foarnimmens. Ophâlde mei ynslype gewoantes. Yn it foarste plak komt it smoken wer oan bod en dan it gewicht. Mar ek sei immen; “Ik wol faker nei ùs mem. Dy ha ik ferwaarleaze.” Der wie ek immen dy woe wat mear mei syn [Lês mear »]
Op de doarmatte lizze al wer ferskate kryst- en nijierskaarten. It binne minsken dy `t ùs achter op de kalender hawwe. Ek hândich foar as jo roukaarten ferstjûre moatte. Jier ùt jier yn binne it de selde lju mei wolmiende winsken. Guon hawwe troch de tiid hinne de bern er by wei litten. Der binne [Lês mear »]
“Hoe fynst dizze dan?” ropt in frou. Ik sjoch om my hinne mar sjoch oars neat as grien. It minske is nergens te bekennen. Ik stean yn in grutte saak fan tunark. Foar dizze gelegenheid omtovere ta in hiel grut bosk. Bern krûpe oer de grûn en boartsje ferskûlje, De man siket om syn frou en [Lês mear »]
Der moatte sân skoalgebouen sloopt wurde stie sneon yn de Ljouwerter: Grou, Akkrum, Warten en Jirnsum. Oan de Hasperskoalle ha ik noch goeie oantinkens. Doe, destiids, gong ik nei de hushâldskoalle mar dy hie gjin eigen gebou. De lessen waarden ferdield op ferskate lokaasjes. Sa as it Waaggebou, de Ulo en de Ds. Hasperskoalle. Allegearre yn [Lês mear »]
“Wit jo ek wer `t ik weze moat?” Oant trije kear ta moat ik freegje nei it nûmer en de strjitte. Ik bin yn de nijbou fan myn wenplak. It is jûn en tsjuster. Gjin mins op ‘e dyk. Ik ha in gearkomste by lju wer`t ik net earder west bin. Nei lang siikjen helpt in [Lês mear »]
“Mem wit nèt wat in earmoede der is.” seit er. In soan fan ùs docht frijwillegerswurk by in soart as kringloopwinkel. Se steane ier en betiid al yn de rigele. It rekket him, hear ik wol. Dit hat hy nea witten. Ik stean yn in supermerk en dy hat altiid in hoeke mei spul wat oer datem [Lês mear »]
In bekinde Nederlander sei yn in ynterview; “Se hawwe allegearre in miening oer my. De iene fynt my geweldich en de oare fynt my in lul.“ In waarman sei; “Se fine my hiel sympatyk salang it moai waar is. Komt it oars ùt dan bin ik in fint fan neat.“ Wat is dat dochs dat wy sûnder [Lês mear »]
“Wat is it hjir gleon!” rop ik en sjoch op de termostaat. “It is nèt te leauwen. Dy stiet op 27! Wa hat oan dat apparaat sitten?!“ rop ik. “Ik.” seit er; “It wie hjir sa kâld.” Troch dat hy de lêste tiid klomsk wurden is jout hy dat ding sa no en dan in raam. En altiid krèkt as [Lês mear »]
“Binne wy gelokkich?” Er is ûndersiik dien ûnder de Nederlanders oer lokkich wezen. En 7.7 prosint fan de befolking seit dat hy gelokkich is. Hja hawwe betrouwen yn it regear en hawwe in protte kontakten. It hat my oan it tinken set. As jo de media leauwe moatte dan is er altiid in protte argewaasje [Lês mear »]
“Meitsje jimme mar klear. Ik kom er oan.” Femylje, freonen en goed kunde: set mar fêst kofje, dizze frou komt er oan. It is yn oarder kaam. Dit minske hat taksjeferfier krige. It frommeske liet juster witte dat nei lang hiel lang berie it mar heve moast. Ik seach har yn myn gedachten sitten om [Lês mear »]