“Mei ik hjir wol eefkes wat del sette?” freget de T.N.T. man my ? Foar de safolste kear stiet de besteltsjinst foar ùs doar. Troch dat wy de ienichste minsken yn de omkriten binne dy `t meastal thùs binne wurd er fan alles by ùs yn de gong set.
Wat wy sa al yn de rin fan ‘e tiid net yn e hûs hân ha.Wat de buorren op Markplaats besteld hawwe stiet by ùs yn ‘e gong. Foar kapitalen oan TV-apparaten, glèswurk , boeken oan`t fietsen ta. Ik fyn it net slim, hear. Sa kom ik noch es yn kontakt mei myn buorren.
Myn man seit wol es; “We kinne wol in depot begjinne. De T.N.T. wol hùsfroulje, pensjonearre âlderen en studinten oan it wurk ha. Litte wy ùs opjaan, dan kinne wy ek es op fekansje.“
“Ach…“, sis ik dan; “Lit mar. Wy binne noch nuttich. Dogge wy ek noch es wat foar in oar…“
noflik ja
dielen doch ik in oare kear
foar buorren dochst alles:)
Als ik zulke buren had was ik ook nooit thuis tijdens pakketbezorging!
ek ik haw sokke buorlju! Ik kin net sûnder want ik bin hast noait thús;-))