Wokke Op in drokke wei en op freedtemiddei stean ik stil. Ik bin op de skoetmobyl en soe gau efkes boadskippen dwaan. Yn panyk start ik noch es en sis lûdop tsjin mysels; “Kalm fanke, rêstich bliuwe.” As ik op san momint net mysels bin praat ik lûdop. Minsken sjogge somstiden efterom. Ik sjoch se tinken; der [Lês mear »]
Nei in moane lis ik wer op ‘e dei-behanneling fan `t sikehûs. De earste ynjeksje hat neat holpen. “Dan mar de twadde.” seit de spesjelist; “We sille it dizze kear goed oanpakke.” “Wat bedoele jo dermei?” sis ik eangstich. Ik ha in gloedige hekel oan pine. It is mear it ongewisse tink ik. Mei myn [Lês mear »]
“Mem, it stjonkt hjir.” seit er en smyt syn jas op `e kapstok. “Wer stjonkt it dan nei?” freegje ik op misledigjende toan. “Nei âlde minsken.” seit er. “En wat foar rook is dat dan?” freegje ik. “Muf. As wie der yn dagen gjin mins west.” En sa sit ik efkes letter in berjochtsje te skriuwen nei [Lês mear »]
Kin ik jo helpe?” freget in stimme achter my. Ik draai my kerbintich om. Der is Jan mei syn hûntsje. Se komme krekt werom fan hun fêste rûntsje. “Kin ik jo helpe?” seit hy noch es. “Dit is net goed foar jo rech, sa te sjen. Sil ik it efkes fan jo oernimme?” freget er, [Lês mear »]
“Wolle jimme es mei my nei Boerenblij“, freget se. “Wat is dat krek?” freegje ik. Ik ha der wol es fan heard mar dan hâldt it op. “Dat is in soarchbuorkerij foar âlderen en foar jongeren dy swirrichheden krige ha mei hja ûnthâld. Ek lju dy troch in ûngemak as sykte harsensskansearring krige ha.” In [Lês mear »]