De foarùtgong

Ik gean neist de man sitten. Ferfeeld sjocht hy om him hinne. Fierder op stean noch mear minsken te wachtsjen. Omdat yn it bankwêzen besunige wurd is er mar ien frommeske oanwêzich. Hja docht har best mar de measte lju hawwe djipgeande fragen en dat kost tiid. “Nuver,” seit de man neist my; “dizze strjitte [Lês mear »]

Beheind

Elke dei om de selde tiid kom ik Jelmer tsjin. Wy litte beide ùs hûnen ùt en al pratende kom ik wat oer him te witten. Op it earste gesicht in iepen ynnimmend, freonlik gesicht. Hieltyd wurdt it petear under brutsen troch Suske, syn hûn. De jonge is aerdich oan de lingte mar Suske kin yn [Lês mear »]

>