We moatte de oanwizigen mar folgje.” sis ik tsjin myn man. We binne yn it sikehûs en moatte nei de ôfdieling Geriatrie Âlderein Specialisme. Mar der gean jo net samar hinne. It sikehûs is mei syn tiid mei gong. Jo moatte jo earst oanmelde yn de hal. Der steane fjouwer grutte pylders. En dan moatte jo je riidbewiis [Lês mear »]
Nei in moane lis ik wer op ‘e dei-behanneling fan `t sikehûs. De earste ynjeksje hat neat holpen. “Dan mar de twadde.” seit de spesjelist; “We sille it dizze kear goed oanpakke.” “Wat bedoele jo dermei?” sis ik eangstich. Ik ha in gloedige hekel oan pine. It is mear it ongewisse tink ik. Mei myn [Lês mear »]
“Wolle jimme es mei my nei Boerenblij“, freget se. “Wat is dat krek?” freegje ik. Ik ha der wol es fan heard mar dan hâldt it op. “Dat is in soarchbuorkerij foar âlderen en foar jongeren dy swirrichheden krige ha mei hja ûnthâld. Ek lju dy troch in ûngemak as sykte harsensskansearring krige ha.” In [Lês mear »]
In âlde man rint mei in lyts famke oan `e hân troch it doarp. Se sille nei`t tsjerke ta. Se hawwe alle tiid, it is ier op ‘e middei. Se is bliid. Se kriget altiid in pipermuntsje fan him mar net ien, somstiden wol in hân fol. Dizze middei wie it oars. “Ik ha wat foar [Lês mear »]
Ik gean neist de man sitten. Ferfeeld sjocht hy om him hinne. Fierder op stean noch mear minsken te wachtsjen. Omdat yn it bankwêzen besunige wurd is er mar ien frommeske oanwêzich. Hja docht har best mar de measte lju hawwe djipgeande fragen en dat kost tiid. “Nuver,” seit de man neist my; “dizze strjitte [Lês mear »]