Wokke Dèr sit hy dei en nacht te brieden. “Wannear soe hy frette?“, freegje ik my ôf. Ùs soan hat in flat op de fyftsjinde ferdjpping. Mei in prachtich ùtsicht mar hy hat krekt as de oare bewenners lèst fan dowen. Hja dogge der fan alles oan. De iene hat netten oer it balkon en in [Lês mear »]
Geachte heer/mevrouw, uw nieuwe factuur staat online. “Wêrom kry ik de rekkening net gewoan troch de brievebus?“, freegje ik my sels ôf. Mar hawar, it is de tiid tink ik mar. De banken, de belesting, de streamleveransier; sy wolle allegearre online. Ekonomysk besjoen skeelt dat in ein, fansels en it giet allegearre om de [Lês mear »]
Ik sit yn de tùn. It is deastil om my hinne. De minsken yn myn omjouwing binne der op ùt. Ik bin allinne. De fûgels hawwe it alderheislikste drok. De âlders fan it jonge guod fleane har de fearren ùt it gat: it is spitsoere. Mar alles giet mei uterste sekuerens. As mem blokfink mei in [Lês mear »]
“Wist sto wer`t de flagge mei stok is?” freegje ik myn man. Twa kear yn it jier giet de flagge ùt. Mei befrijingsdei en as de buorren sa lang troud binne in kear faker. Mar yn ùs omjouwing wurd mear skieden dan trouwd dus sa faak hoech ik net by de gevel op. Einlik fyn [Lês mear »]
De telefoan giet. In mannestim freget as it goed is dat hy lâns komt. It komt my foar dat ik it lûd kin mar ken him net thus bringe. In skofke letter stiet in grutte, foarse jonge man foar de doar. En daalks werken ik de buorjonge fan eartiids. Hy wie like âld as ùs [Lês mear »]
Tusken de folders fan seksy ûnderguod, wenningynrjochting en tùnaksesoires leit in brief fan de wenningstichting. It skeelde amper as hy hie yn de papiercontainer sitten. Achternei besjoen hie dat better west mar ja, dan hiene wy dochs wer in nije krige want dy lju binne stânfest. Hiersferheging melt de brief. Dat sil wol moatte want [Lês mear »]
Keninginnedei 30 april 1960. Ùs âlste soan is berne. Folgens de hûsdokter soe hy op 5 meie it libbensljocht sjen. It waard Keninginnedei. Mei in lokwinsk fan Keninginne Juliana (wie nèt altiid sa) in dûbel feest, fansels. Hy sels fûn der letter neat oan want alle oandacht gong nei de festiviteiten. De jierdei begong iere betiid [Lês mear »]
“Buurvrouw, ziet u ook iets aan mij?” freget in buorman dy in eintsje fjirderop wennet. Ik sjoch neat oan him mar in komplimint is noait wei. “Wat sjoche jo der goed ùt!” sis ik. “Ja,” seit er; “ik heb een nieuw leven gekregen.” “Hoe sa?“, freegje ik. “Een week geleden heb ik zes nieuwe omleidingen [Lês mear »]
“Mem moat wol oppasse, hear!” seit myn soan. “Werom?“, sis ik; “Ik gean de doar net út.“ “It kin wol es stoarm rinne, aanst…“, giet er fjirder. “Hoe sa?” freegje ik. “Nò, sat it nò liket ferkeapet mem wiet.” “Hâld dochs op.“ Ik ha it stek krekt ferve en as warskôging stiet er ‘WIET’ op. [Lês mear »]
Begripe jimme wat fan de polityk? Ik snap er neat fan. It sil wol oan myn yntelliginsje lizze, tink ik. Ik bin osa polityk engazjeare –fyn ik sels-. As ik sa nei de media sjoch en hear, dan fyn ik guon bewindslju hiel sympathyk. Ik moat ta jaan; ik gean faaks op it uterlik ôf. [Lês mear »]