Samar

Freonskip

trochPosted on 2 Comments2min read1208 views

Ha jimme ek freonen en hoefolle? As jo minsken der nei freegje, dan wurd er faaks sein: o, ik ha sa folle!  Mar ek wol wurd er sein: ik hoech  gjin freonen, ik ha net ien nedich.

As ik by mysels nei gean, dan kin ik noch al wat minsken. Mar werom, wy wenje en libje al hjirren yn it selde plak.  Dû wy jong wiene en it ùs foar de wyn gong, och wat hiene wy in freonen. Mei jierdei`s koene se net yn è keamer. Wy waarden frege op ferskate feesjes en partyen. Och, wat wie dat in tyd- wat in freonen hiene wy.

Mar dû kaam er tsjinslach yn ùs libben. De saken gongen net goed en de omstânnichheden wiene beroerd. Stadich oan waar de freonenkring lytser. Earst hiene wy it net troch wy hiene wol oare dingen oanè kop. In inkele kaam noch wol ris lâns mei meilydsum praat. Dochs bleunen er in pear oer. Yn dy tiid hawwe ûnderfûn wat echte freonskip yn hâld.

En dochs hat min in freon nedich as is it er mar ien. In echte freon dy`t je net beskoalmastert oer de wize fan jo libjen. Dy je nimt sa as je binne.

Okker dei`s sei in jongefint  tsjin mij: ik bin ynkoartens jierdei mar ik wol er neat fan ha. Wa moat ik freegje? Ik ha net ien. Dat docht mij sear want net ien minske kin en moat allinne wèze. Der kin in tiid komme dat je mekoar nedich ha. En wat is it moai om mei elkoar te laitsjen en te gûlen. Mar jo moatte wol jo best er foar dwaan, freonskip komt net fansels, is net fergees en is net  ûnbaatsuchtich.

Gelokkich ha ik in Freon dy `t mij  troch en troch kin, mij nimt sa as ik bin en dat falt foar him net altyd mei!

Ferset

trochPosted on 3 Comments2min read1414 views

Ik bin opstannich, pûr en opstinaat…

Wy, myn man en ik, hearre by de grize grutte kliber. Dat wurd ùs alle dagen ynpepere troch it regeer en de media. We wurre te djûr foar de maatskippij. We hawwe nearne rjucht meer op. En as jo op âlde leeftiid yn in âldeminskehûs telânne komme, dan kin der gjin dûs as skjinne broek mear ôf.

Nè, wy moatte ùs soargen meitsje oer ùs neiteam!

Se prate jim ek noch skultgefoelens oan. Ùs hiele libben hawwe der foar wrotten en betelle en nò moat it mar es ophâlde mei dy A.O.W. Dy âlde hap hat wol jild mei hun dikke pensjoenen… Mar hoe moat it dan mei de minsken dy altiid selfstânnich west ha? Sy ha gjin pensjoen opbouwe kinnen en hja hiene skreppen om de kop boppe wetter te hâlden.

Nè, wy moatte tankber wèze. “Jimme hawwe it sa goed! Sjoch es nei dy earme lânnen, dy minsken ha hielendâl gjin A.O.W!” seit men.

Ik bin wol ris mei myn gewisse yn de tys want moatte wy net om ùs meiminske tinke? Ik wur hinne en wer slingere tusken meilyen en meilibjen… Mar wat wol fremd is: wat is it noflik as de buorren ùs paad sniefry meitsje en boadskipje foar ùs. Ik wol wol âld wèze mar net fan hegerhân sa behânnele wurre. Healwiis net? Ik moat wol sizze: wat bin ik opknapt nò ik myn galle spuit ha yn dit stikje.

Moat ik faker dwaan.

Fan âld op nijjier

trochPosted on 1 Comment2min read1230 views

Binne jimme ek sa gear? Ik fiel my sa gear as bûter. As hie ik in wan op ‘e hûd  hân. En dochs haw ik my fannacht aerdich yn ‘e stringen hâlden. Mar dochs …..

We hawwe it âld jier ùtsitten bij de soanen op  it heechste flatgebou yn Fryslân. Sa wol yn de flat as der bûten wie it in tige enerverend barren.

De iene soan kaam mei in film dy ik nò noch net troch ha. En dan waar dy fertoant op de hiele muorre fan de wenkeamer. Se neame dat in  “beamer”, leauw ik. Lokkich siet ik goed stevich op de bank want it wie soms krekt  as wiene wy ek ûnderdiel fan de sciencefictionfilm dy spile yn de wyldernis fan Afrika. Do woene se gûrmetsje en nei de nodiche slokjes en it iten fan allegearre soarten rauw fleis -hoe bestiet it, net- barste bûten de hel los. Wy nei bûten. Fansels tochten ùs beide hûnen dat it ein fan ‘e wrâld wie. We hawwe se de earste ûren ek net wer sjoen.

Der stienen wy earste rang op de fiiftjende ferdjipping fan it gebou. Ik moat sizze; it wie in skitterjend gesicht. Oan alle kanten baande it fjûr los, prachtich kleuren en in ûnbidig leven.

It kaam efkes yn mij op dat  fan al dat jild wat oan it fjûrwurk spandeerd is ik der wol fan op fekânsje  kint hie  nei dat lân fan de “sciencefictionfilm”.

Mar tradysje is tradysje en werom net? Allinne myn bruorren diene it mei molkbussen en aerdiche grappen. Mei jierdei`s hawwe it er noch wol ris oer en ha  de grutste wille. Ien grap wit ik noch: by it ienigste parkje wat ùs doarp  riik wie stie in buordsje mei de tekst: “Ien stap tebek en jo binne op it rjochte paad”. En dat buortsje stie de snein derop  by de yngong fan de tsjerke.

Soene hja it begrepen ha

Jierwiksel 2010-2011

trochPosted on 1 Comment2min read5761 views

Sit net yn noed.

Sit net yn noed, wat sill`wy ite of drinke

hoe komt it mei de hier en mei de klean?

Jim moatte net te folle yn `t foar betinke

hâld it mar op in soargeleas bestean.

In libben fol fan kramp en takomstnoeden

kin him dochs nea yn folle fleur ûntjaan

dy bangens komt it lichem net te`n goede

it moat in minske skea en ôfbrek dwaan.

Kom, `t hat gjin doel al yn it foar te kriten

mei soarchlik stinnen komt men ek net klear.

It libben is fan mear belang as `t iten

en klean is moai, mar `t lichem sels is mear.

De fûgels wrotte har de lea net stikken

en wa fan jimme hat sa`n fleurich lot?

hja fine altyd wol wat om te pikken

en ite tankber ùt de hân fan God.

De pinksterblommen bloeie er samar hinne

hja skrippe net en ha gjin swierrichheit

en siz no sels oft hja moaier binne

as Salomo yn al syn hearlikheit?

Tiis net oer dingen dy`t noch stean te kommen

en oer de dei fan moarn, dy `t nimmen ken;

God soarget foar de fûgels en de blommen

en soe er noch net nei jimme sjen?

Jim moatte net jimmer yn è soargen sitte

net altyd freegje; wer giet dit op ta?

Sa dogge heidens dy `t net better witte-

De Hear sjocht wier wol wat jim nedich ha.

Dus jimme, sykje `t earst fan alle dingen

Gods keninkryk en syn gerjochtichheit-

om al it oare hoeg`jim net te twingen

dat wurdt der jim op tajûn fan jimme heit.

De frees foar moarn ûntnimt jim hjoed de frede

en`t jowt jim neat, jim klachten binne om doch;

lear libjen by de dei op Gods genede

en moarn fan `t selde; ien dei is krekt genôch.

Fedde Schurer


Hy is myn favorite  Fryske dichter en dit syn moaiste wurk.

Mankelyk

trochPosted on 2 Comments1min read1252 views

Noch in pear dagen en in handstje fol ûren en it âlde jier is foarby. As je der by stilstean wurre jo wat mankelyk. Je ontkomme er net oan om efkes werom te sjen.

Hat it  ôfrûne jier my brocht wat ik er fan ferwachte hie?” Guon minsken hawwe grutte foarnimmens sa as net mear smoke en net mear drinke. En fansels elts jier wolle in party minsken hun kilo`s kwyt. De wize wer op rint soms de spuigatten ùt. De dieeten fleane jo dizze dagen om ‘e earen, de iene is noch  fremder en yngewikkelder as de oare.

Ik ha  ek es in sherrykuer folge. Dat wie my wat. De hiele dei fleurich en blier,  sjongend efter de stofsûger. Tige gol foar negoasjerinners en minsken mei kollektebussen. De winkelman mocht my ek hiel graach. Dochs hat dat dieet mij neat holpen. Allinne wie it de fleurichste kuer dy ik ea hân ha.

As ik sa werom sjoch binne der sawol fertritlike as bliide  mominten west. Fertritlik om minsken dy wy net  misse koene en dochs los litte moasten. Mar ek bliide mominten, sa is it libben:  dea en berte lizze deun byelkoar.

Al mei al bin ik in tankber mins dy ûndanks alles bliid troch it libben giet. Dus  gean ik net allinne “Mankelyk” mar ek mei “Hope”it nye jier temjitte en de lèzers fan myn stikjes winskje ik it selde.

Miljonèrsfair as Itensbank

trochPosted on 0 Comments1min read925 views

Wat sil it dizze dagen foar jimme wèze: de Miljononèrsfair as de Itensbank?

As je it nijs wat folgje is der in protte ferskaat yn de maatskippij. Ha jimme ek it MiljonèrsFair op de televyzje sjûn ? Wer de diamanten fan sa folle tûzenden euro`s oer de bar fleagen? En de froulje hun prachtiche jûpes en kostberre sieraden  tentoan sprieden? It koe net op, de besikers stonden te kringen om yn byld te kommen…

En dan hearre wy om us hinne dat der noch mear itensbanken by komme moatte. Neffens myn ynsjoch geane wy mei elkoar de ferkearde kant op. Ik besiikje altyd optimistisch te bliuwen. Dan hâld ik my sels foar dat  der yn al dy iewen  ferskaat west hat tusken earm en riik. Mar it bliuwt hoe je it ek besjoche tige drôvich.

Ik besiikje mar op myn eigen lytse fjouwerkante meters rekken te hâlden mei myn meiminske.

NB. Ik ha trouwens de itensbanken foar de fûgels wer befoaride. It  binne tankberre iters. Se freegje teminsen net hoe folle gongen it hjoed binne.

Miljonèrsfair as Itensbank

trochPosted on 1 Comment1min read1206 views

Wat sil it dizze dagen foar jimme wèze: de Miljononèrsfair as de Itensbank?

As je it nijs wat folgje is der in protte ferskaat yn de maatskippij. Ha jimme ek it MiljonèrsFair op de televyzje sjûn ? Wer de diamanten fan sa folle tûzenden euro`s oer de bar fleagen? En de froulje hun prachtiche jûpes en kostberre sieraden  tentoan sprieden? It koe net op, de besikers stonden te kringen om yn byld te kommen…

En dan hearre wy om us hinne dat der noch mear itensbanken by komme moatte. Neffens myn ynsjoch geane wy mei elkoar de ferkearde kant op. Ik besiikje altyd optimistisch te bliuwen. Dan hâld ik my sels foar dat  der yn al dy iewen  ferskaat west hat tusken earm en riik. Mar it bliuwt hoe je it ek besjoche tige drôvich.

Ik besiikje mar op myn eigen lytse fjouwerkante meters rekken te hâlden mei myn meiminske.

NB. Ik ha trouwens de itensbanken foar de fûgels wer befoaride. It  binne tankberre iters. Se freegje teminsen net hoe folle gongen it hjoed binne.

Min waar

trochPosted on 1 Comment1min read1450 views

Beste minsken,

It is freedtemoarn , ik sit konfertabel achter myn burotsje foar de P.C. Radio Fryslân seit op de eftergrûn dat it striemin  waar wurd. De ferwaarming stiet heech, ik besef my dat dit in lokkich momint is, sa kry je nò ynspiraasje om stikjes te skriuwen , Mar jammer genoch it momint fan rest  duorrit net lang, Max ùs hûn moat der ùt nei in lange nacht wurd dat heech tiid, fynt hy. Amper is hy yn è hûs as syn maat Ollie moat er ek  ùt.

Myn ynspiraasje is foart wat doche wy ek mei Jack Russels, betink ik my. Mar se binne al in grut part fan ùs libben by ùs, it soe  stil en leech wèze as se der net mear wèze soene. En wer moasten wy mei ùs leafde foar bisten hinne, it jowt ynfulling yn ùs libben.

Letter meer…