Op stap

De FamyljeMinskenOp stap

It each

troch Posted on 1 Comment 0 min read 999 views

eyeballs_1"Beppe," seit de beppesizzer; "ik ha san moaie knikker fûn. Mei ik dy hâlde?" 

Se leit langùt op de flier te boatsjen.

Myn suster en ik binne op besite by us mem. Gesellich sa as altyd mei kofje en blauwe flut. Fan alles giet er dan oer it tafelswilk. It praat giet oer sibben en de ynwenners fan it doarp.

Somstiden mei grutte hilariteit en faaks op in toan fan meilibjen. Want elken ien ken ommers elkenien.

Eltse wike om `e selde oere en tiid komme wy byelkoar en it ferhaal giet dan gewoan fierder.

"Beppe," Der komt in kopke boppe de tafel ùt. "Mei ik dizze knikker hâlde?" seit se yndringend. Se stekt it lytse knùske omheech en in prachtich blauw each sjocht ùs stoarjend oan.

As waard er troch in Brimse stutsen komt de hùsgenoat oerein.

"Mar dat is myn glêzen each! Der ha ik al tiden om socht!" seit er ferheard. Ta grut fertriet moat it bern de knikker ôfstean. It each wurd wer fakkundich te plak set, wer it heard.

In glêzen each kin moai wêze mar it binne gjin bosters. eyeballs_2

We hawwe it er noch altyd oer...

MinskenOm it husOp stap

De tiid sil it leare

troch Posted on 1 Comment 0 min read 1112 views
fiets

Ik ha jierdeibesite. De kring wurdt ta myn fernuvering elts jier lytser. Mar sa giet it as min âlder wurd. It binne freonskippen fan lang ferlyn.

Wy witte hast alles fan elkoar; wa bern hat en wa net. Wa `t skieden is en wer in freon hat. We mije lestige underwurpen sa as jildsaken want der sit noch al ferskaat under it ploechje.

Twa hawwe krekt in elektryske fyts kocht. Hoeden wurde dy efter yn de tùn set, it is ommers rôversguod? De iene hat er twa slotten op en de oare in grutte.ketting.

Efter oan stiet yn it skaad in rollater.

Hy is wat skruten: hy kin net mear meikomme fynt er.

Myn skoeter stiet yn`t hok  en kin noch krekt de rollater sjen. Se knypeagje nei elkoar en sizze  sùntsjes: "We komme beide wer`t wy wêze moatte."

It petear giet letter oer wichtere saken sa as literatuer.

"Wa lêst er noch in boek?" freget er ien.

Ferskate lju lêze noch boeken. Ik hâld my wyslik stil want ik ha ommers myn tidenhawwetiden.nl.

Ik fiel my skuldich: ik moat mear literêr wurde.

Efkes letter ferdwine de elektryske fytsen.

Wa komt  no fierder yn it libben? De elektryske fyts, de skoeter, de rollater as de literatuer?

De tiid sil it leare ...

Oer mijselsOp stap

Ensaid

troch Posted on 1 Comment 0 min read 1217 views

ensaid

"Do moast mar op naailes." sei ùs mem; "Dat komt dy letter goed fan pas. Kinst dyn eigen brea fertsjinje."

Sa wie er yn ùs doarp in oplieding foar kûpeuze joen troch de Ensaid Moadefakskoale.

Aukje, learares ùt it selde doarp, soe ùs bybringe hoe wy diplomearre naaisters wurde koenen. Nei in pear jier moasten wy eksamen dwaan yn Utert.

Al ier en betiid stienen wy op it perron fan Akkrum, dea senuweftich. Ik hie foar dizze wichtige dei nije pantys kocht want 'de earste yndruk is trochslaand, tocht ik.

Op it stasjon fan It Hearrenfean wiene de pantys al nei de barrebysjes.

Ien foar ien waarden we foar de eksamenkommisje roppen. Ik moast ùtlizze hoe ik in mantelpakje ynelkoar sette soe. Mar omdat ik de Nederlânske taal net goed machtich wie seach ik dat se gauris de wynbrauwen omheech lutsen en it leitsjen net litte koenen.

Mar ik slagge mei glâns en gluorje, tank sy myn Fryske taal.

Fanne moarn lies ik de rouadvertinsje fan Aukje. It binne dierbre oantinkens.

Ensaid ...

D'r is meer...MinskenOp stap

Gemeentehûs

troch Posted on 0 Comments 0 min read 1135 views
Foto troch Sijbren Sijtsma
Foto troch Sijbren Sijtsma

"Waar is het stadhuis , mevrouw?" freget in âlder echtpear my.

Ik rin dr bylâns en wiis op it gebouw neist my.

Efkes letter freget in man; "Waar kan ik hier parkeren? Ik moet naar het gemeentehuis maar weet niet waar ik moet zijn."

In pear dagen allyn fregen in pear bûtenlanners my yn in fremde taal; "Wij zoeken het stadhuis, kunt u ons helpen?"

Wêrom is it gemeentehûs fan it Hearrenfean sa untfynber? Wy hawwe in prachtige gebou -Crackstate- mar der is yn de rin fan de tiid fan alles oanbreide.

Men rekket der fan yn `e tizen. De gemeente fan it Hearrenfean timmert graach oan de wei en wol as Sportstêd oer de hiele wrâld bekend weze. Soene wy net sichtberder wêze moatte tichte by hûs?

It is ùteinlik is 'it hûs fan ùs allegearre'. Eartiids wie it dùdlik; der stie dan mei grutte letters op "Gemeentehuis".

Ik moat mar yn `t tsjinst fan de gemeente de lju te wurd stean en ferhelje hoe `n moaie gemeente wy hawwe. (..)

MinskenOp stap

Moetings

troch Posted on 3 Comments 0 min read 1041 views

Naamloos-2

"Hoe is it mei dy?" freget de man neist my. Ik bin by in kremaasje en sit nei ôfrin oan `e kofje mei in kreakeling sa grut as in breaboardsje.

"Ik koe dy der daliks  ùt." seit er.

Ik sjoch him opservearjend oan. Dan ynienen werken ik him; wy wiene eartiids buorren. Yn myn herrinnerings is dat wol iuwen allyn. Ûnder it petear giet de tiid as in film oan myn each foarby.

Sy wennen boppe in âlde sjerpfabryk dy allang net mear yn wurking wie.

Machtich ynterresant wie dat; syn suster en ik boarten dan weikrûperke en koene somstiden sels de ùtgong net mear fine.

"Wilt u nog even napraten?" freget de betsjinster. Ta myn ferbjustering sjoch ik dat elkenien fuort is en de famylje al nei hûs. De kofje is kâld wurden en de kreakeling leit ferlern neist it pantsje ...

"Dêrom mocht ùs mem sa graach nei begraffenissen gean.", betink ik my. As it net te tragysk wie moete se minsken fan lang ferlyn.

Moetings ...

MinskenOp stapSamar

Hingâlderen

troch Posted on 1 Comment 2 min read 907 views

Naamloos-1Midden yn it sintrum fan `e stêd bliuw ik stean; de accu is leech. "Wat nò?" freegje ik my ôf. It swit brekt my oan alle kanten ùt. It ding is te lomp en te lôch om oan kant te setten.

Dan komme er in pear manlju -al op jierren- by my stean. "Dat dogge wy wol efkes, frou!" En foar dat ik it troch ha stiet myn skoeter oan `e kant fan `e dyk.

Der sitte in klofke manlju by elkoar elk op in skoetmobyl.

"Ek in kop kofje, frou?" ropt er ien en al gau wurd er romte makke.

"Komme jimme hjir elke moarn?" freegje ik.

"Ja fansels." klinkt it  ùt ien mûle; "Wy binne de 'Hingâlderen'. Wy hawwe allegearre in skoetmobyl en sa ha wy in club oprjochte. Wolle jo er ek by? Der hat him noch gjin ien frouspersoan oanmeld en dat soene wy graach wolle."

Foar dat ik it yn `e smizen ha sit ik yn`t bestjûr. "Hoefolle is de kontribùsje en ha wy ek in reiske sa no en dan? Ik bedoel mei al dy skoetmobyls moatte wy dan ek in eskorte hawwe?" Al gau bin ik oan it organisearren en de datum wurd fêst steld.

De frou fan in grut warenhûs komt mei kofje. "Liket it jo wat om lit te wurden?" freegje ik har; "Dan binne we teminste tegearre as froulju."

"Nè hear," seit se; "ik bin noch net âld en ik ha ek net in skoetmobyl."

Ik wurd wekker. Spitich... ik hie graach lid wurde wollen fan de club fan 'Hingâlderen'.

De FamyljeOp stap

Ylùzje

troch Posted on 1 Comment 1 min read 1027 views

Naamloos-1Ùt de fierte stiet hy al te weauwen en ik swaai ùtbundich werom. In neef fan myn manskant komt sa no en dan es oer. En dan ha wy altyd in tige slagge dei en fine dan ek fan alles ùt.

Sa as nei it Frysk Museum en it âlde diel fan de stêd Ljouwert besjen. Dea wurrich falle wy dan op in terras del en mei in bak kofje beprate wat wy sa al sjoen hawwe.

Juster ha wy in stikje Tsjerkepaad dien.

Earst nei de kapel yn Haskerdiken. Aebele Trijsburg eksposeare dêr, in noch jonge keunstner. Hy neamd it sels Mimetische Keunst.

Hy seit er sels fan; "De ylùzje is it belangrykste. We werkenne de ôfbieldingen en tinke wat it foarstelle moat. Mar sjogge nèt dat it oars is wat  wy tinke."

Lokkich hie ik ùs neef mei, mei keunst moast net by my wêze ...

Dernei nei de Meniste Tsjerke op It Fean dy krekt allyn klear kaam is nei in grûnige restauraasje. Ek der hiene se in tentoanstelling fan skilderijen en foto`s makke troch eigen leden. Mei leafde en soarch gearstald. Gastfrij waarden wy ûnthelle mei kofje en ùtlis oer gebouwen  en restauraasje.

Ik wiuw him nei oant de trein ùt it sicht is.

Ylùzje?

Nè. Dizze freonskip is écht ...

MinskenOer mijselsOp stap

De nije tiid

troch Posted on 1 Comment 1 min read 1139 views

Naamloos-1Ik wachtsje op de bus nei Drachten. Hy is wat te let mar ik ha de tiid. It jout my de romte om wat om my hinne te sjen.

Kloften jongelui steane te wachtsjen om nei Oerol te gean. Frysk wurd der net sprutsen, mear Yngelsk sa te hearren. Grutte musykinstruminten wurde meitôge.

Nei dat ik in plak fûn ha yn de bus oersjoch ik de reizgers. It binne allegearre jongelju. Se studearje yn Grins, tink ik.

Se hawwe musykdopkes yn de earen en in smartfone yn `e hân. De fingers fleane oer it skermke, de measten dogge in spultsje. Se libje net yn de no-tiid mar binne yn oarloch mei virtuele fijannen.

Wer is de tiid bleun dat de lju allinnich mar oan it skiljen wienen en der Stilte Kûpees komme moasten?

Ik moat ùtstappe. In bûtenlânske swarte man mei flechtsjes yn it hier seit; "Gaat het, mevrouw?" en helpt my kûlant by it ùtstappen.

De oaren rinne hastich oan my foarby as bestie ik net mear. De dopkes noch yn de earen en de telefoantsjes  yn `e hân.

De nije tiid... myn foaroardielings moatte yngeant op 'e helling.

"It giet dy goed, jonge." sis ik en jou him de hân.

Bisten en saOp stap

Elkoar nedich

troch Posted on 0 Comments 1 min read 1123 views

DSCN0469-bewerktMax en ik sitte by de fèdokter, de wachtromte is grotfol.

Grutte en lytse hûnen lizze mekoar opservearjend oan te sjen. In knyn krûpt djip wei yn de tas fan syn frou. Der neist sit in kat mei ùtstutsen neils klear om ta te slaan.

In grutte man neist my hat in lyts hûntsje yn syn binnenbûse. De man hat it dreech; it hûntsje moat ôfmakke wurde, it is misfoarme. Ik jou him in bûsdoek en ha mear begrutsjen mei de man as mei it hûntsje.

In ôfgryselike grutte hûn wurd troch de Biste Ambulânse nei binnen brocht; hy is oanriden.

In man stiet by de baalje en moat ôfrekkenje. Der ûntstiet wat argewaasje want de man kin net betelje, de assitinte treft in regeling. In jonkje komt skruten nei foaren mei in Roek mei ien poat.

It komt my foar as bard hjir mear illinde as op it nijs.

Max syn namme wurd roppen. Sûnder eangst stapt hy op de fèdokter ôf.

"Wat zijn de klachten?" freget se him. "Hy kriget oerhalen." antwurdzje  ik; "En allinnich yn `e nacht as hy pisje moat." "Het is een oude man. Dat komt vaker voor bij oude honden." seit se. "Ik geef hem een pilletje voor de nacht. Daar wordt hij slaperig van."

Wat moat in minske sûnder bist en in bist sûnder minske? betink ik my.

Hja hawwe elkoar nedich, tink ik ...

MinskenOp stap

Memmetaal

troch Posted on 0 Comments 1 min read 986 views
"Toen de Here de bouw van de stad en de toren zag, zei Hij: 'Kijk eens wat zij al bereiken nu ze nog maar aan het begin van hun samenwerking staan. Voor dit volk met zijn ene taal zal voortaan niets meer onmogelijk zijn! "
"Toen de Here de bouw van de stad en de toren zag, zei Hij: 'Kijk eens wat zij al bereiken nu ze nog maar aan het begin van hun samenwerking staan. Voor dit volk met zijn ene taal zal voortaan niets meer onmogelijk zijn! " - Genesis 11:6

Ik stean foar de baalje fan in bank. Ik wol ek mei dizze bank ynternet bankierje kinne. Mei in oare bank doch ik it al hiel lang dus moat it by dizze ek kinne.

Ik sit op in komfortabele bank om my hinne te sjen. Alles is oranje, sels de baaljefroulje hawwe oranje horloazjes. Ien hat sels in oranje earbeltsje.

In bûtelânske man besiket yn in fremde taal jild oer te meitsjen nei syn dochter. Earst wurd er ien meiwurker by helle. Efkes letter in twadde. Op it lêst wurd de direkteur er by roppen. Ik hoopje dat ik noch lang net oan beurt bin: dit wurd spannend .

Dan bin ik oan bar. "Ik wol ynternetbankierje." sis ik. "Ik versta u niet." seit se. "Helje mar ien op dy Frysk kin." sis ik.

Sa stean wy tegearre foar de baalje. De Egyptenaar en ik. De iene kin gjin Frysk en de oare gjin Egyptysk. We knypeagje nei elkoar en hâlde beide fol.

Efkes letter steane wy bûtendoar en jouwe mekoar de hân. "De groeten aan uw dochter." sis ik noch.

Der komt in earm omheech.

Oer Wokke

"Efkes oer my sels want wa my net kin bliuw ik in fremde foar. Ik bin berne yn Âldeboarn en de jongste fan fjouwer bern. "Twa jonges en twa famkes. In Keninklik Getâl." sei ùs mem altiid."

Lês mear ...

Sa ist en net oars

“Wat sjonge en omdangelje en net folle wurk dwaan: ’t is in wyldsang mei dy.”

Hoefolle hjir?

Op 't stuit 1 lêzer(s).

Tiden op de Twitters!

Doe op dizze dei

Samar in stikje

Loslitte

Kategorieën

Archyf

Tidenhawwetiden stats

Tal berjochten: 832
Tal blèdsiden: 10
Tal reaksjes: 1,496
Tal kategoryen: 11
Tal tags: 25
Tal wurden: 233,875
Yn totaal media: 1,940

Lêste update:
21 maaie 2022 @ 12:00