Oer mijsels

It moat wenne, osa wenne.

We binne yn in mienskip telâne kaam, fan aldere minsken. Neat opsjin fansels, wy binne ek de jongsten net mear.

We hawwe it hjir best, ik moat sizze hiel best.

Middeis presys om tolve oere stiet it iten op tafel. En wat foar iten! As kaam it ùt in trije stjerren restaurant.

Mar dochs moat ik wenne oan it libben hjir. It binne allegearre leave froulju, hear, hja wolle alles foar ùs dwaan.

Der wurde medisinen rûndield en der wurdt streng op tasjoen as it wol kloppet. Dat moat ek wol by in soart dementearjende lju fansels, dat begryp ik wol.

Mar dan kinne sy my noch net, ik bin selsstannich en kin noch hiel goed op my sels passe.

"Hawwe jo in kompjûter!?" freegje se ferheard.

"Is dat sa gek?" freegje ik.

"Dat komme wy hjir net faak tsjin is it andert."

"Ik kin my noch skoan rêde, hear ...."

Wat hat dit jier my brocht as wat moast ik ynleverje? It wie in jier fan ôfsjen mar ek fan in hiel soart rikens.

En der hawwe jimme as trouwe lêzers en foarbygongers diel oan hân.

Ik koe en kin op dit plak myn ai kwyt, jimme ynsperirearre my. Trystege dagen waarden ljochter en fleurden my op.

Wat my ek bliid makket; dizze stikjes wurde oerâl op de wrâld lêzen. Want oerâl ha Friezen hun festige en ta wenjen set. Fan Sjina oant Amerika, fan Sùd-Afrika oant Sweden, België, ensafuort hinne.

En dat komt troch de Fryske taal. It is fan thùs, fan heit en mem, fan bruorren en susters. En fan it doarp en de minsken dy by dyn jeugd hearden. En ast om ùtens wennest wurd dat osa wichtich.

En sa wol ik jimme, wert wy op `e wrâld ek binne, in lokkich nijjier winskje! Dat it jim bringe mei wat jimme der fan ferwachtsje.

Waarme groetnis fan Tidenhawwetiden.nl!

"En dat is?" freegje ik benijd.

"Nò, ha it es oer seks, metoo as persoanen dy in oar geslacht hawwe. Ensafuorthinne. Dat wolle de lju lêze. It moat interresant wêze. Der moat spanning yn sitte. Dan kriget mem fêst in bulte lêzers." seit er oertsjûgjend.

Der moat ik oer neitinke. 'Soe hy gelyk ha?' freegje ik my ôf.

Ik gean ien foar ien es nei wat hy opsomme.

Seks? Wat moat ik der op sizze? Myn generaasje prate der net sa maklik oer, dat wie prifè. Wol as freondinnen ûnderelkoar eartiids fansels.

Dan komt Metoo wat alle dagen yn de media is. Der stean ik achter, goed dat it iepenbier wurden is.

Froulje as manlju dy homo, lesbisch as transgender binne... litte wy elkoar nimme sa as wy binne. Wa binne wy om der in oardiel oer te hawwen? Wa wy ek binne; it giet dochs om in lokkich  minskelibben.

Nò ik alles es sa neirûn ha bliuw ik mar by myn eigen styl; skriuwe oer it gewoane, deistige bestean.

Dan mar gjin bulte lêzers...