De Famylje
Tiden hawwe tiden
Ùt neat ûntstien en no binne we san 600 hûndert stikjes fierder. Jimme sille wol sizze; “Wat soe dat betsjutte… ‘ùt neat ûntstien?’” Dat sit sa. In jier as wat allyn siet ik bot yn de lytse loege. Troch ferlies fan in dierbre en dan noch de pols brêkke, dat wie wat tefolle foar dit minske. “Us [Lês mear »]
Hoe fier giet myn Frysk ?
“Kom fierder.” sis ik tsjin de man dy `t by de doar stiet. It is de elektrisien; hy komt foar in pear stikkene stopkontakten. Okkerdeis ha ik de hierbaas troch in e-mail witte litten as sy dat reparearje koene. “Ik kon uw mail niet lezen dus ik weet niet waar het over gaat.” seit er. [Lês mear »]
Ylùzje
Ùt de fierte stiet hy al te weauwen en ik swaai ùtbundich werom. In neef fan myn manskant komt sa no en dan es oer. En dan ha wy altyd in tige slagge dei en fine dan ek fan alles ùt. Sa as nei it Frysk Museum en it âlde diel fan de stêd Ljouwert [Lês mear »]
Tariedingen
“Hat mem als es nei tocht hoe jimme it ha wolle?” freget de soan. “Wat bedoelst sto?” sis ik. Ik ha wol in fermoeden wert er hinne wol. In oardsje allyn begong er der ek al es oer. “Kremearre as begrave.” seit er. Koartlyn hie hy nei in kremaasje west fan in freon. Dat hie him noch al [Lês mear »]
Oanklauwt
Ik ha in nije kompjûter. ‘Prachtich‘ sille jimme sizze. Dat is ek sa mar alle programma’s ùt de âlde PC moasten oer set wurde yn de nije. Dat wie net san poepetoer mar de Fryske oersetting… dat wòl. En der sûnder kin ik net. Foar myn eigen blog Tidenhawwetiden.nl ha ik him nedich en mei [Lês mear »]
Skoetmobyl
“Moatte jimme es sjen.” Entûsjast komt de soan om `e hoeke fan`t hûs. “Wy hawwe in kado foar jimme beide.” Ta myn grutte argewaasje sjoch ik in skoetmobyl stean. “Foar ùs?” kin ik er noch krêkt ùtbringe. “Ja,” seit er; “we woene it jimme wat nofliker meitsje. It rinnen wurd wat dreech foar jimme.” “Ja mar,” sis [Lês mear »]
Ik bin Boarnster omdat…
“Ik bin Boarnster omdat…” Sa hjit de Facebook-side fan Âldeboarn. Der wol ik graach wat oer sizze; de titel sprekt my oan. Ik ha my sels offrege wêrom ik my nei al dy jierren noch san Boarnster fiel. Berne en opgroeid yn Âldeboarn, troch houlik ferhûze nei It Hearrenfean mar nea in Feanster wurden. As ik oer [Lês mear »]
Leare
Ach, wat moat ik dochs noch in soart leare. Alle dagen kom ik dat tsjin. De technyk bygelyks; ik moat oerâl help by ha. En dat ferhip ik. Ik wol my sels rêdde kinne. Sa as fanne moarn; de ofwaskmesine dy it potte-en-panneark net mear goed skjin makke. Dan mar utinoar helje en alles wurd [Lês mear »]
Loslitte
“No ha wy noch neat fan dy jonge heard.” seit myn man. “Dat kin ek noch net.” sis ik; “Hy is juster pas fuort gong.” “Ja mar,” seit er; “hy hie wol efkes melde kinnen dat er oankaam wie. Hy fleant gelokkich mei de KLM, dy is wol aerdich betrouber. Der komme hjoeddedei sa folle nei ûnderen.” [Lês mear »]