Lilk

by

Ik bin lilk. Ik sil jimme sizze wêrom. In ferpleechster dy ùs sa no en dan opsiket, sei; ‘Jo moatte sjen om in alarmknop foar jo man. Want as jo fuort binne en hy falt, dan kin hy op dy knop drukke.’ Sa sein, sa dien. Earst mar nei de hûsdokter skilje. ‘Dat wurdt dreech,’ … Read more

Dy is foar heity

by

It is de elfde fan de elfde, dat betsjut Sinte Marten. Wy sitte yn in buert wert in protte jonge gesinnen wenje. It kin jûn drok wurde. Mar wat kin ik dy bern jaan? Snobbersguod mei net mear. Dan noch mar efkes nei de super om mandarinen. De earste meldt him al betiid oan. Fjouwer … Read more

Wist noch wol?

by

“Wat hasto dochs mei it doarp?” seit myn suster. Se hat nea wat hân mei ùs doarp wert wy berne en opwaakse binne. Ik wol. Fan jongs ôf oan wie it myn doarp. De minsken wert ik allinnich de foarnamme fan koe mar net de efternamme. Hun aardichheden en onaardichheden  dy wist elken ien. Der wie in … Read more

Hannen

by

Hy sit tsjin oer my, syn hân om de knop fan de stok. De trouring om de oare finger want dy is te rom wurden. Ik sit foar him oer en ynienen falle myn eagen op syn hannen. Under it petear dat wy hawwe, ferteld hy wiidweidich wat him eartiids oerkaam is. Ik kin dy … Read more

>