De skipper Fan jonkje nei man

We binne ûnderweis nei Mook: myn soan fan fyftjin en ik. We hawwe gjin idee wat ús te wachtsjen stiet. We hawwe de kaart er by. Sa witte wy dat it by Nimwegen leit.

Yn de yntimens fan myn auto geane we tegearre op wei. We sizze net folle want wat falt der te bepraten? We sjogge der beide ôfgryslik tsjin oan om ôfskie fan inoar te nimmen. Hy sil in oplieding folgje foar skipper, op in ynternaat.

It begrut mij ta de tienen út. Noch nea fan hûs west. Hoe soe dit út pakke?

Myn man ek ik ha hiel wat ynformaasje ynwûn foar dat wy ta dit beslút kamen. It wie in roomsk ynternaat mei in izeren dissipline en wart bestjoerd troch âld skippers. Fan alle fiif ynternaten dy ús lân riik wie sei men dat dit de beste wie.

Nei dat wy kennis makke hiene mei direkteur en stêf, riid ik nei hûs. Ik ha it hiele ein it net droech hâlde kint.

Dû ik amper thús wie gong de telefoan mei in wanhopige soan oan de line. ‘Mem moat my dalik ophelje want jo moatte hjir de hiele dei op de knibbels krûpe! En as mem my net dalik ophellet rin ik foart!’ Myn andert wie: ‘Do past dy mar oan, ik helje dy net op.’

Ik ha in minne nacht hân.
Twa wike letter kaam er thús en prate nearne oer. Op myn fraach;‘Moast noch de hiele tiid op de knibbels krûpe?,’ sei er wat achteleas: ‘O, dat… dat wie ûntgriening….’

Wy hawwe it nearne wer oerhân. Mar dizze jonge is keardel wurden troch dat skippersynternaat.

Hy hat fan alles mei makke, it measte wart net ferteld. Hy en syn maten moasten fan alles ûndergean. Jonges út stêden as Rotterdam dy it libben ûnmooglik makken.

Mar kleie lei net yn syn karakter. Dû de grutte dei oanbruts fan de eksamens slagge hij as de bêste learling. Net mei de heechste sifers, mar mei de grutste ynset.

En no fart hij al jirren as kaptein op de Rijn, de binnen- en de kustfeart. Wy ha grutte bewûndering foar dizze jonge, dy’t net in learder wie mar in trochsetter…

Read more

Myn berte doarp

Ik kom ùt in doarpke fan skriuwers,  dichters en mei ferskate muzikale ynwenners. Der wie in grut koor mar ek in fanfarekorps. En op hichte dagen lieten se troch ùtfieringen hearre wat se koenen, it wie in sosjaal barren . Der wie ek in kabaretploechje, der wie ik by fansels. Ik koe net sjonge en [Lês mear »]

Myn winkel | trije

Beste minsken, ik ha jimme ûnthjitten dat ik noch ris werom komme soe  mei de skiednis fan myn winkel. Twa keer is er ynbrutsen. Se hiene in rùtsje by de doar ynslein. Wat my opfoel tusken de rafaazje fan klean, glès en wat net al, misten wy by de broeken allinne maat 38. Dus it [Lês mear »]

Sinteklaasjûn

Jûn is it wer Sinteklaasfeest. Yn myn tinzen gean ik werom nei de sinteklaasjûnen fan myn jeugd. Dan praat ik oer de jierren fan de foarige ieuw dû ik noch in bern wie. In pear wike foar dy tiid wiene wy as bern al tige nyskjirrich wat wy krye soenen. As ùs mem efkes de [Lês mear »]

Myn winkel | twa

Ik ha jimme tasein dat ik noch wat fertelle soe oer de hjirren fan ‘myn winkel‘  As min yn in winkel stiet, mar foarâl as it in ienmansbedriuw is, dan binne klanten gau thùs mei je. En as it dan “klikt” dan wurre minsken iepen en betrouwe jin persoanlike saken ta. En dat wie by [Lês mear »]

Myn winkel | ien

Ik ha in winkel  hân fan fakklean en frije tiids klean. It binne moaie mar heftiche jierren west. Nearne ferstân fan en dan sa mar ynienen in saak driuwe. Troch omstânnichheden kaam it op myn paed. En dat fereasket kwaliteiten dy je net fan je sels ea witten ha. Ik moat sizze, we hiene dizze [Lês mear »]

>