Ik bin op ‘e souder en siikje om wat. Ik moat it hawwe, dat wit ik seker. Mar wer leit it nò? Dèr leit fan alles. Boadtersguod, Lego, kraanweinen en autotsjes. Elk wykein as wy mei de boat fuort gongen kocht ik foar de iene in autotsje en foar de oare in stripboek. En dan [Lês mear »]
Tusken de folders leit in prachtige kaart. Hy falt op troch de bûnte kleuren. Op de kaart stiet in bliere femylje dy mei fekânsje giet. “Hoe kin dat nò?” tink ik by mysels; “Ik kin dy lju net iens.“ Mei grutte giele letters stiet er op “Betanke“. Ik draai de kaart om. Beste mevrouw, kort [Lês mear »]
Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld.” seit se. Ik bin by in freondinne op besyk. We kinne mekoar al jierren. Fan ôfkomst is sy in Deenske. Se learde har man kinnen yn Kopenhagen. As seeman kaam hy gauris yn it selde kafè. Sy hie krekt in mislearre houlik achter de rech en wie [Lês mear »]
It stikje Begripe hat aerdich wat besite en trije reaksjes opsmiten. Wierskynlik binne der mear memmen dy wol ris mei hun jeugd yn debat geane. Mar èk wol ris tinke: “Wat doch ik ferkeard?” as “Hoe moat ik hjir mei oan?“ Ik wol gjin âlderwetske mem wèze en op ‘e hichte bliuwe fan dy dingen wer`t [Lês mear »]