Sûnt alwer in jier as wat allyn bin ik op oantrunen fan in soan mei in webside begûn.
Ik miende as Frysk famke berne en tein yn Fryslân, dat doch ik sa wol efkes.
Ik koe ommers Frysk skriuwe -miende ik- mar dat foel nuveraardich tsjin.
De stavering wie troch de jierren hinne hiel wat feroare. En ik bleun by de âlde oersetting stean want dy hie ik ommers op skoalle leard?
Yn dy tiid do de earste ‘Tidenhawwetiden’ kamen, wiene der gauris krityske opmerkings.
Sa as fan in slachter ùt Ljouwert, dy fûn dat ik my mar bij de wasktobbe hâlde moast.
In frou ùt Drachten sei dat ik er net oan begjinne moast want it Frysk wie te heech grepen foar my.
En gek genoch, tocht ik, se kinne om my de (Kryst)beam yn. “Ik gean gewoan troch. Dat bin ik oan mysels ferplichte.”
It moaie derfan wie, ùs jonges hawwe troch myn fratsen it Fryske skriuwen en lêzen leard.
Hja korrizjearje my nò, en sa ha wy fan beide kanten ùs Memmetaal kennen leard.
Doch dy plicht bêst en lit de lju mar rabje…
En is ‘It falt tsjin’ krekt oars as ‘it falt ôf’?
Moai sa trochgean….
Of jouw spelling en woordgebruik voldoet aan de strengste Friese taaleisen ???
Daar zul je van mij nooit iets over horen.
Met veel plezier doe ik mijn best om te begrijpen wat je in jouw blog beschrijft..
Voor nu wens ik jou mooie decemberdagen.
In het nieuwe jaar wens ik jou veel plezierige momenten en mooie stof om over te schrijven.
Vredelievende groet,
Dank dat mij steeds hebt gevolgd ,ondanks de Fryske taal, Veel Heil en Zegen voor het komende jaar ; ik hoop je nog vaak op deze plek tegen te komen.