All Posts By Wokke

Ik bin opstannich, pûr en opstinaat…

Wy, myn man en ik, hearre by de grize grutte kliber. Dat wurd ùs alle dagen ynpepere troch it regeer en de media. We wurre te djûr foar de maatskippij. We hawwe nearne rjucht meer op. En as jo op âlde leeftiid yn in âldeminskehûs telânne komme, dan kin der gjin dûs as skjinne broek mear ôf.

Nè, wy moatte ùs soargen meitsje oer ùs neiteam!

Se prate jim ek noch skultgefoelens oan. Ùs hiele libben hawwe der foar wrotten en betelle en nò moat it mar es ophâlde mei dy A.O.W. Dy âlde hap hat wol jild mei hun dikke pensjoenen… Mar hoe moat it dan mei de minsken dy altiid selfstânnich west ha? Sy ha gjin pensjoen opbouwe kinnen en hja hiene skreppen om de kop boppe wetter te hâlden.

Nè, wy moatte tankber wèze. “Jimme hawwe it sa goed! Sjoch es nei dy earme lânnen, dy minsken ha hielendâl gjin A.O.W!” seit men.

Ik bin wol ris mei myn gewisse yn de tys want moatte wy net om ùs meiminske tinke? Ik wur hinne en wer slingere tusken meilyen en meilibjen… Mar wat wol fremd is: wat is it noflik as de buorren ùs paad sniefry meitsje en boadskipje foar ùs. Ik wol wol âld wèze mar net fan hegerhân sa behânnele wurre. Healwiis net? Ik moat wol sizze: wat bin ik opknapt nò ik myn galle spuit ha yn dit stikje.

Moat ik faker dwaan.

Sit net yn noed.

Sit net yn noed, wat sill`wy ite of drinke

hoe komt it mei de hier en mei de klean?

Jim moatte net te folle yn `t foar betinke

hâld it mar op in soargeleas bestean.

In libben fol fan kramp en takomstnoeden

kin him dochs nea yn folle fleur ûntjaan

dy bangens komt it lichem net te`n goede

it moat in minske skea en ôfbrek dwaan.

Kom, `t hat gjin doel al yn it foar te kriten

mei soarchlik stinnen komt men ek net klear.

It libben is fan mear belang as `t iten

en klean is moai, mar `t lichem sels is mear.

De fûgels wrotte har de lea net stikken

en wa fan jimme hat sa`n fleurich lot?

hja fine altyd wol wat om te pikken

en ite tankber ùt de hân fan God.

De pinksterblommen bloeie er samar hinne

hja skrippe net en ha gjin swierrichheit

en siz no sels oft hja moaier binne

as Salomo yn al syn hearlikheit?

Tiis net oer dingen dy`t noch stean te kommen

en oer de dei fan moarn, dy `t nimmen ken;

God soarget foar de fûgels en de blommen

en soe er noch net nei jimme sjen?

Jim moatte net jimmer yn è soargen sitte

net altyd freegje; wer giet dit op ta?

Sa dogge heidens dy `t net better witte-

De Hear sjocht wier wol wat jim nedich ha.

Dus jimme, sykje `t earst fan alle dingen

Gods keninkryk en syn gerjochtichheit-

om al it oare hoeg`jim net te twingen

dat wurdt der jim op tajûn fan jimme heit.

De frees foar moarn ûntnimt jim hjoed de frede

en`t jowt jim neat, jim klachten binne om doch;

lear libjen by de dei op Gods genede

en moarn fan `t selde; ien dei is krekt genôch.

Fedde Schurer

Hy is myn favorite  Fryske dichter en dit syn moaiste wurk.

Noch in pear dagen en in handstje fol ûren en it âlde jier is foarby. As je der by stilstean wurre jo wat mankelyk. Je ontkomme er net oan om efkes werom te sjen.

“Hat it  ôfrûne jier my brocht wat ik er fan ferwachte hie?” Guon minsken hawwe grutte foarnimmens sa as net mear smoke en net mear drinke. En fansels elts jier wolle in party minsken hun kilo`s kwyt. De wize wer op rint soms de spuigatten ùt. De dieeten fleane jo dizze dagen om ‘e earen, de iene is noch  fremder en yngewikkelder as de oare.

Ik ha  ek es in sherrykuer folge. Dat wie my wat. De hiele dei fleurich en blier,  sjongend efter de stofsûger. Tige gol foar negoasjerinners en minsken mei kollektebussen. De winkelman mocht my ek hiel graach. Dochs hat dat dieet mij neat holpen. Allinne wie it de fleurichste kuer dy ik ea hân ha.

As ik sa werom sjoch binne der sawol fertritlike as bliide  mominten west. Fertritlik om minsken dy wy net  misse koene en dochs los litte moasten. Mar ek bliide mominten, sa is it libben:  dea en berte lizze deun byelkoar.

Al mei al bin ik in tankber mins dy ûndanks alles bliid troch it libben giet. Dus  gean ik net allinne “Mankelyk” mar ek mei “Hope”it nye jier temjitte en de lèzers fan myn stikjes winskje ik it selde.